Skip to main content

Verslag Riviercruise 2018

Verslag Riviercruise 2018 Stichting NU of NOOIT

Stichting NU of NOOIT organiseerde zondag 2 september een riviercruise. De passagiers beleefden op de Mps River Dream een grandioze dag, mede dankzij het mooie weer. Met dit vlaggenschip van rederij Eureka werd vanaf de Rijnkade in Arnhem naar de Waal gevaren via het Pannerdensch Kanaal. Vervolgens ging het stroomafwaarts voorbij Nijmegen tot de brug bij Ewijk. Daar keerde het schip voor de terugvaart. Er werd nog even doorgevaren tot Tolkamer (Lobith). Daarna draaide het vaartuig opnieuw om verder naar Arnhem te varen en af te meren. De oorspronkelijk geplande vaarroute tot de Prins Bernhard sluis bij Tiel en vervolgens via Wijk bij Duurstede terug naar Arnhem was niet mogelijk vanwege de te lage waterstand. Daarom moest ook op het laatste moment nog voor een andere opstapplaats worden gekozen. Maar dat alles kon de pret niet drukken.

Veel passagiers
Ruim 300 mensen hadden zich voor deelname aangemeld. De eerste passagiers waren al om 08.00 uur present, hoewel de poort pas tegen 09.00 uur open zou gaan. Al snel werd het druk op de Rijnkade in Arnhem. Om 10.30 uur klonk de bel voor de afvaart. De inwendige mens werd goed verzorgd. Tijdens de vaartocht werd bij ontvangst een kopje koffie of thee met cake geserveerd, en er werd vanaf 12.30 uur een uitstekende lunch aangeboden. In de middag volgden nog enkele warme hapjes. De bediening was wat minder snel dan men van huis uit is gewend, maar het eten en drinken waren volgens de passagiers goed.

Leerlingen
Candea College Veel waardering hadden de deelnemers voor de elf leerlingen en de drie begeleiders van het Candea College uit Duiven. Zij waren in het kader van een stage opdracht (zorg/aandacht voor de ander) op het schip aanwezig; zij namen interviews af van de deelnemers aan de riviercruise volgens een gezamenlijk opgestelde vragenlijst. Maar dat niet alleen, ook waren zij erg behulpzaam bij het aan boord gaan en later bij het ontschepen van de passagiers die slecht ter been waren of die gebruik moesten maken van een rolstoel. Een van de passagiers drukte zijn grote waardering als volgt uit: “Deze jongelui zijn opvallend sterk gemotiveerd, beleefd en vriendelijk.”

Herdenking
Een jaarlijks terugkerende ceremonie is de herdenking ter nagedachtenis aan de gevallenen uit geüniformeerde beroepen als defensie, politie, brandweer en ambulance dienst. Die werd gehouden onder leiding van Gérard Urselmann, bestuurder van de stichting. Hans Hillen, lid van de Raad van Toezicht, sprak zijn diepe respect uit voor onder meer de lichamelijk of geestelijk gewonde geüniformeerden en hun thuisfront. “Zij behoren tot de edelen van Nederland.” Daarna werd door aalmoezenier Javelin Zwakhalen, geestelijk verzorger bij het Korps Commandotroepen een kaars ontstoken. Zwakhalen: “Zoeven heb ik een kaars aangestoken. Het is een herinnering aan het feit dat elk mens behoefte heeft aan licht en warmte. Daarnaast is het een uiting waarmee wordt aangegeven dat wij al diegenen die in de uitoefening van hun vak zichzelf hebben verloren, in onze gedachten hebben en wensen dat zij binnen afzienbare tijd wederom getuige kunnen zijn van een hernieuwde zonsopgang in hun leven.” Aansluitend werd een minuut stilte in acht genomen en met het wereldberoemde “We’ll Meet Again” van Vera Lynn werd de plechtigheid besloten.

Een fles in de aarde
Tijdens de vaartocht las schrijfster Marianne Oostendorp een stuk voor uit haar boek “Een fles in de aarde”. Deze titel verwijst naar het vroegere Handboek voor de Soldaat, waarin staat hoe een gesneuvelde op het slagveld begraven moet worden. Zo dienen de persoonsgegevens in een lege fles te worden gestopt die vervolgens ondersteboven in de aarde wordt gedrukt. In deze roman komt duidelijk naar voren hoe traumatische gebeurtenissen in het leven van vader (Koreaganger) effect hebben op het hele gezin. Het boek geeft een helder tijdsbeeld van de naoorlogse periode en beschrijft indringend welke sporen oorlogservaringen en vredesmissies kunnen nalaten.

Amusement
De bekende zanger-pianist Aristakes Jessayan en troubadour Jack IJpelaar brachten tijdens de cruise bekende wereldmuziek en ook eigen repertoire ten gehore, aangevuld met enkele verzoeknummers. Op het laatst kwam er nog een spontane inbreng van Michaëla Bijlsma die enkele prachtige nummers zong.

Financiële ondersteuning
Dankzij de financiële ondersteuning van fondsen, bedrijven, particulieren en de hulp van vrijwilligers kon deze riviercruise worden gemaakt. Met name ook de BNMO had zich ook dit jaar weer van haar beste zijde laten zien door praktisch steun in de werving, maar daarnaast ook financiële ondersteuning om dit evenement mogelijk te maken voor. Het werd een mooie en blije dag voor de passagiers. Of zoals een van hen verwoordde: “Het was voor mij een onvergetelijk mooie dag in mijn trieste leven.” Tot slot blies Joop Reimerink , initiatiefnemer en voorzitter van Stichting NU of NOOIT, de bij de herdenking aangestoken kaars uit. Niet alleen ten teken dat de cruise was afgelopen maar ook omdat hij wegens gezondheidsredenen stopt als bestuurder. Penningmeester Gérard Urselmann bedankte Reimerink uitvoerig voor zijn grote inzet en overhandigde hem een fles Commando Brandy.

(Auteur en fotograaf: Jan van Holten tekst en foto's zijn vrij van rechten)

Onderstaand een fotocollage van de rivierencruise. Voor het zien van de foto's klik hier fotolink 2018